"Ασκήσεις" που διώχνουν άνοια και Αλτσχάιμερ

Η καθημερινή άσκηση του εγκεφάλου επιβεβαιώνεται άλλη μία φορά, μέσω ερευνών, ότι είναι το Α και το Ω για την υγεία του και την πρόληψη της άνοιας και του Αλτσχάιμερ. Η δίωρη καθημερινή ενασχόληση με παζλ, μπόουλινγκ, κηπουρική, ακόμα και η συμμετοχή σε χορωδία, μπορούν να προάγουν την εγκεφαλική λειτουργία.

Γερμανοί ερευνητές πιστεύουν ότι η ανακάλυψη της ευεργετικής δράσης των παραπάνω ασχολιών μπορεί να μετατρέψει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται θεραπευτικά άνθρωποι με ήπια άνοια. 

Οι επιστήμονες έφτασαν στα παραπάνω συμπεράσματα ερευνώντας τα αποτελέσματα του ειδικά σχεδιασμένου τους προγράμματος σε τροφίμους πέντε γηροκομείων, οι οποίοι βρίσκονταν σε διαφορετικό στάδιο άνοιας. 

Χωρίς κάποια κριτήρια αυτοί χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, από δέκα άτομα η καθεμία. Στο πρώτο γκρουπ οι ασθενείς συνέχισαν την κανονική τους θεραπεία, που συμπεριλάμβανε φάρμακα κατά της άνοιας, ενώ συμμετείχαν στις δραστηριότητες του γηροκομείου.

Στη δεύτερη ομάδα οι ασθενείς συνέχισαν να παίρνουν τα ίδια φάρμακα και να ακολουθούν το πρόγραμμα του γηροκομείου, αλλά επιπλέον έπαιρναν μέρος σε δίωρες ομαδικές δραστηριότητες έξι φορές την εβδομάδα. 

Αυτές οι δραστηριότητες προέβλεπαν ψαλμούς σε χορωδία αλλά και την περιγραφή συναισθημάτων. Στη συνέχεια του προγράμματος έκαναν ήπια σωματική άσκηση, όπως μπόουλινγκ και ασκήσεις ισορροπίας. Ακολουθούσαν παιχνίδια και ασκήσεις που απαιτούν υπολογισμούς και συγκέντρωση. Στο τέλος ασχολούνταν με την κηπουρική. 

Καθώς η άνοια εξελίσσεται, η ικανότητα ενός ατόμου να σκεφτεί γίνεται όλο και χειρότερη. Αλλά οι ερευνητές του Πανεπιστημίου «Φρίντριχ Αλεξάντερ» διαπίστωσαν ότι κατά μέσο όρο η νοητική αλλά και σωματική ικανότητα όσων συμμετείχαν στις ομαδικές δραστηριότητες δεν επιδεινώθηκε κατά τη διάρκεια του 12μηνου προγράμματος. 

Σύμφωνα δε με τον καθηγητή Ελμάρ Γκρέσελ, που ήταν επικεφαλής της έρευνας η οποία δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «BioMed Central Medicine», ήταν τουλάχιστον το ίδιο καλά με τα αποτελέσματα των φαρμάκων κατά της άνοιας. 

Μάλιστα διαπίστωσαν ότι στο επίπεδο της ικανότητας των ασθενών να πραγματοποιούν καθημερινές δουλειές αυτοσυντήρησης αυτή ήταν δύο φορές πιο καλή απ’ ό,τι με τα φάρμακα.